Alt. country artiest Grey DeLisle is een multi-talent. Ze is een singer-songwriter, actrice, voice-over en comédienne. Zonder dat je het beseft heb je haar weleens uit de televisie horen schallen. Ze leent haar stem vooral uit aan animatiereeksen zoals The Powerpuff Girls, Rugrats, Grim & Evil en Fairy OddParents maar ze is en blijft op de eerste plaats muzikant. In de jaren negentig speelde ze in de ‘all-girl cowpunkband’ Side Saddle. Begin 2000 richt Grey haar eigen label op en brengt drie albums uit. De uitstekende ‘Graceful Ghost’ en het splinternieuwe ‘Iron Flower’s verschenen op Grey’s Sugar Hill Records. Een fraai, authentiek en charmant album waarmee ze zeker vele nieuwe fans gaat winnen.
Grayson Capps is een singer-songwriter uit de Amerikaanse staat Alabama. In zijn broeierige zuidelijke blues en rock combineert Capps de poëzie van Townes van Zandt met de rauwheid van Steve Earle. Luister bijvoorbeeld eens naar het fijne ‘Scarlett roses’ of het wonderschone ‘Washboard Lisa’. De Amerikaanse rocker vormde eind jaren ’90 met John Lawrence de kern van de band Stavin’ Chain. Capps kwam in de schijnwerpers te staan toen hij muziek maakte voor de film ‘A love song for Bobby Long’, met John Travolta en Scarlett Johansson in de hoofdrollen. In die tijd verscheen ook het fameuze debuut ‘If you knew my mind’.
Hij staat op het podium met een band, bestaande uit zijn dochter en twee Italianen.
Een pleidooi voor totale onthaasting
Tussen 2005 en 2011 bracht Capps bijna elk jaar een album uit. Prettig voor zijn fans, minder prettig voor Capps zelf, die zich naar eigen zeggen liet opjagen door de eisen van de muziekindustrie. Inmiddels hanteert hij een wat meer relaxte levenshouding en laat hij de songs tot zich komen wanneer ze dat willen. Dat leidde in 2017 al tot het het goed ontvangen album ‘Scarlett roses’, dat één groot pleidooi is voor de totale onthaasting en losheid.
Let op aanvang 21.15 uur !!
Een heel bijzondere middag waarin de gitaar centraal staat. Met grote trots ontvangen we dan ook vier wereldgitaristen die hun sporen hebben verdiend in de wereldmuziek, latin, flamenco , jazz en popmuziek.
LULO REINHARDT
Wereldmuziek, Latin Swing, een gitaarvirtuoos met onmiskenbare roots.
https://www.youtube.com/watch?v=0BdQu9H8SGw
CENK ERDOGAN
Experimentele muziek op fretloze gitaar.
https://www.youtube.com/watch?v=8ev4eT8nTyM
CLAIRE BESSON
Modern, akoestisch en jazzy.
https://www.youtube.com/watch?v=rkaWo5kmctc
STEPHANIE JONES
Klassiek, kamermuziek maar ook experimenteel.
https://youtu.be/7UwA8zvDcho?si=qvVCqYxwCjktKiF8
HEATHER LITTLE
De Texaanse songschrijver Heather Little maakte ondanks een carrière van zo’n twintig jaar nu pas haar tweede album, na haar eerste in 2013 te hebben uitgebracht. Haar muziek is een prachtige combinatie van country, folk en roots.
Aan het begin van haar loopbaan schreef ze ‘Minefield’ met de dwarse countryzanger Travis Meadows en ‘Gunpowder and Lead’ en ‘Me and Charlie Talkin’ met Miranda Lambert.
Inmiddels heeft ze twee keer de BMI Award voor songschrijven gewonnen, toegekend door de Amerikaanse evenknie van BumaStemra. Een ander bewijs voor haar kwaliteiten is het meezingen van de muzikaal aan haar verwante Patti Griffin in twee van haar songs. Dat verdienen haar teksten over mislukte liefdes, verlaten worden, misbruik, zelfacceptatie en opnieuw beginnen ook, want Little zingt ze even ingehouden als ingeleefd. Niet alleen haar albumtitel suggereert dat ze autobiografisch zijn, maar Little blijft ver weg van de countrysnik die gevoel moet opwekken.
AARON BOYD
De Amerikaanse singer-songwriter Aaron Boyd meldde zich in 2019 aan het americanafront met zijn debuutalbum ‘Until The End’. Hij begon met liedjes schrijven om zijn gevoelens na een alcoholverslaving te verwerken, wat een gouden zet bleek. Met zijn intense liedjes en rauwe stem, die doen denken aan Mark Lanegan en Arlo McKinley, maakte Boyd indruk. Zoveel dat het TakeRoot Festival hem speciaal overvloog voor een concert. Dit was zijn eerste bezoek aan Nederland, maar het smaakte naar meer.
Voor de herfsteditie van Land van Taal en Waal hebben ze een mooi programma samengesteld. Uitgesproken, ingetogen en warmbloedig.
Het Land van taal en Waal is een bijzondere mix van gasten. We varen op de energie van het moment en meestal komen er mooie kruisbestuivingen uit voort.
JAAP ROBBEN
Jaap Robben (1984) is dichter en auteur. Hij schrijft niet specifiek voor een leeftijd, maar voor iedereen in het bijzonder. Sinds 2004 publiceert hij poëzie, romans, artikelen, jeugdboeken en vertalingen. Ook schreef hij meermaals voor het theater. Zijn werk werd veelvuldig bekroond, zijn romans worden verfilmd en zijn werk verschijnt inmiddels in vijftien talen.
In eerste instantie studeerde hij Milieu- en Maatschappijwetenschappen aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, maar doorliep vervolgens de Koningstheater Akademie in Den Bosch. In de periode 2008 tot 2010 was hij stadsdichter van zijn woonplaats Nijmegen. In 2012 verhuisde hij naar een oude boerderij in een Rijndorp in Duitsland. Eigenlijk is dat dorp meer een gehucht. Of zoals sommige mensen zeggen: ‘niet in de middle of nowhere, maar daar nog achter.’ Voor Trouw schreef hij in 2020 het feuilleton Po Polska over de Poolse mannen die meewerkten aan de verbouwing van de boerderij waar hij woont met zijn vriendin en hun twee kinderen.
Jaap treedt graag op in boekhandels, bibliotheken en tijdens festivals. Onder andere tijdens het Crossing Border Festival, De Nacht der Poëzie, Lowlands, Into The Great Wide Open en de Wintertuin. Maar ook in het buitenland. Regelmatig in Duitsland en België. Maar ook in Oman, Tsjechië, tijdens het Lirikonfest in Slovenië, The European Literature Night in Londen en het Festival of National Cultures in Wit-Rusland. In 2018 maakte hij een grote tournee door de Verenigde Staten en Canada met de vertaling van Birk waarbij hij onder andere te gast was bij LitHub in San Francisco, Brooklyn Book Festival, Writers Festival in Vancouver en het Bookfestival van Boston.
Jaap is ook graag geziene gast op de Nederlandse televisie: hij bespreekt poëzie voor Omroep Max, kwam regelmatig over de vloer bij DWDD (waar zijn roman Zomervacht als Boek van de Maand werd verkozen) en was onlangs nog te zien met zijn initiatief ‘Dichter aan de Lijn’, waarbij hij samen met andere dichters mensen ’s avonds opbelde tijdens de quarantaine om poëzie voor te lezen.
Eind 2022 is zijn langverwachte derde roman Schemerleven verschenen.
STEPHANIE STRUIJK
Stephanie Struijk schrijft persoonlijke verhalen in liedjes. Misschien ken je haar nog wel onder de naam ‘Stevie Ann’, ze bracht toen op 18-jarige leeftijd haar debuutalbum uit waarmee ze onder andere op Pinkpop stond. Haar nieuwe album heet ‘Dezelfde Zon’ en is haar derde Nederlandstalige studioalbum.
Geheel in lijn met het Roots/Americana genre waarbinnen Stephanie zich beweegt, zijn de liedjes op Dezelfde Zon in één take opgenomen. Dit ging op een traditionele ‘jaren dertig’-manier; direct inspelen, zonder knip- en plakwerk achteraf. Begeleid door Bernard Gepken op gitaar en banjo, Reyer Zwart op contrabas en onder productie van Daniël Lohues is op deze manier een rauwe, eerlijke plaat tot stand gekomen. “Ik speel al jaren met deze mensen, we voelen elkaar perfect aan. Nadat we een tijdje niet hadden opgetreden, deden we een soundcheck en waren we meteen weer een muzikaal geheel. Die magie die ter plekke ontstond was zo bijzonder, dat ik besloot dat we het nieuwe album exact zo moesten opnemen.”
Het resulteerde in nummers als single ‘Zwitserland’, dat gaat over het neutraal kijken naar een ingewikkeld loslaten. Maar ook met thema’s als tegenslag of geloof in de liefde zijn fraaie nummers ontstaan als ‘Ik Geloof In Sprookjes’, ‘Straks’ en ‘In Het Maanlicht’. Luisteren voelt intiem en bijna als heimelijk door Stephanie’s dagboek bladeren. Tijdens de huidige theatertour krijgt het publiek een inkijkje in het maakproces en krijgen zij echt het gevoel mee dat wat zij voor hun ogen zien ontstaan ook op de plaat staat. “In de show vertel ik over het opnameproces en dat ik eigenlijk had gewild dat het langer had geduurd, omdat het zo leuk was”, aldus Struijk. “Maar omdat we alles live opnamen, waren we in drie dagen klaar.”
SIMON MAMAHIT
Simon Mamahit (1992), alias Disci, is rapper, organisator en ondernemer. Geboren, getogen en gebleven in Nijmegen, en een veel gezien gezicht op en achter de schermen van diverse podia. Simon heeft zijn wortels in de Oost-Nederlandse hiphop maar je kan hem ook kennen van verschillende literaire evenementen. Zo is Simon sinds 2012 betrokken bij spoken word-platform Mensen Zeggen Dingen en is hij jurylid bij het Nederlands Kampioenschap Poetry Slam. Sinds 2012 brengt hij onder de alias Disci muziek uit. Nachten Alleen (2023) is zijn laatste wapenfeit. Verder is hij dagvoorzitter en presentator op festivals en schrijft poëtische voice-overteksten voor filmmakers en bedrijven.
Simon is stadsdichter van Nijmegen in 2024.
Singer-songwriter Eric Devries brengt een nieuw album uit getiteld ‘Traveler’s Heart’. Een uitstekende reden om Eric en zijn allstar-band uit te nodigen in de Thiemeloods. Het is alweer zijn vijfde solo- album en ditmaal beweegt de muziek van Devries meer richting bluegrass. ‘Traveler’s Heart’ is de opvolger van het succesvolle en zeer goed ontvangen ‘Song & Dance Man’ uit 2021, waarmee Devries de afgelopen twee jaar door Nederland, Duitsland en Oostenrijk toerde. Op ‘Traveler’s Heart’ zijn vocale gastbijdrages van de Britse singersongwriter-legende Iain Matthews en NL-poplegende Fay Lovsky te horen.
Zowel letterlijk als overdrachtelijk is reizen het overkoepelende thema van ‘Traveler’s Heart’, waarbij de inmiddels in Spijk neergestreken singer-songwriter de nodige zelfspot niet schuwt. “Ik ken niemand die zó vaak is verhuist als ikzelf. Dus uithuilen en opnieuw beginnen is mij niet vreemd. Een ‘Traveler’s Heart’ is niet per se een deugd, maar wel een bron van verhalen, avonturen en altijd weer nieuwe songs.” Het album kent literaire verwijzingen naar het werk van Amerikaanse schrijvers als Truman Capote en Jack Kerouac. Gastvocalisten Iain Matthews en Fay Lovsky zijn ook op meerdere nummers te horen.
Eric Devries – Zang, gitaar
Janos Koolen – Banjo, mandoline, gitaar, klarinet, zang
Joost van Es – Viool, zang
Lucas Beukers – Contrabas
Eric Devries is een muzikant en liedjesschrijver met veel ervaring. In Nijmegen kennen we hem van de legendarische singer-songwriteravond Ramble On Tuesday in Trianon waarin hij de hele wereld aan americana-artiesten wist te strikken.
Al in de jaren tachtig speelde hij in het voorprogramma van bands als The Jam en The Style Council. Met zijn band The Big Easy was hij een vaste waarde in het clubcircuit en bereikte hij de tweede plaats in de Grote Prijs van Nederland in 1992. Devries heeft albums uitgebracht met Songwriters United, Hidden Agenda Deluxe en het legendarische Matthews Southern Comfort. Traveler’s Heart is zijn vijfde solo-album en verschijnt twintig jaar na zijn debuut als solo-artiest.
De Californische gitarist en singer-songwriter Jeffrey Halford maakt samen met zijn band The Healers trefzekere melodieuze bluesy rootsrock. Halford staat bekend om zijn effectieve muziek waarbij melodie en emotie centraal staat. Filmische teksten en messcherpe gitaarlicks maken het geheel compleet tot de ideale soundtrack van een mooie roadmovie. Halford mag grote artiesten met wie hij eerder het podium deelde, zoals Taj Mahal, Los Lobos, Etta James, The Radiators, Robert Earl Keen, John Hammond, Augie Meyers, Dave Alvin en Chuck Prophet tot zijn fans noemen.
Dayna Kurtz is een Amerikaanse singer-songwriter die al jaren intensief tourt. Haar stem is warm, krachtig en intens en grijpt enorm aan. Ook haar (slide) gitaarspel is ronduit indrukwekkend te noemen. Ze wordt vaak vergeleken met Nina Simone, Marianne Faithfull en Jeff Buckley.
In 2003 verscheen ze in Barend & van Dorp met haar hitje Love Gets in the Way van Postcards from Downtown. Haar eerste album sloeg in als een bom. Sindsdien heeft Dayna zeker in Nijmegen een trouwe schare fans opgebouwd en maakt ze met enige regelmaat nieuwe albums. Kurtz trad op met vele grote der aarde zoals Elvis Costello, Richard Thompson, Rufus Wainwright, BB King en Norah Jones. De laatste is een goede vriendin van Dayna, met wie ze diverse nummers opnam. Dayna Kurtz komt met gitarist Robert Mache.
Dayna Kurtz is een Amerikaanse singer-songwriter die al jaren intensief tourt. Haar stem is warm, krachtig en intens en grijpt enorm aan. Ook haar (slide) gitaarspel is ronduit indrukwekkend te noemen. Ze wordt vaak vergeleken met Nina Simone, Marianne Faithfull en Jeff Buckley.
In 2003 verscheen ze in Barend & van Dorp met haar hitje Love Gets in the Way van Postcards from Downtown. Haar eerste album sloeg in als een bom. Sindsdien heeft Dayna zeker in Nijmegen een trouwe schare fans opgebouwd en maakt ze met enige regelmaat nieuwe albums. Kurtz trad op met vele grote der aarde zoals Elvis Costello, Richard Thompson, Rufus Wainwright, BB King en Norah Jones. De laatste is een goede vriendin van Dayna, met wie ze diverse nummers opnam. Dayna Kurtz komt met gitarist Robert Mache.
Klassiekers als ‘My baby just cares for me’, ‘Don’t Let Me Be Misunderstood’ en ‘Ain’t got no – I got life’, ze komen allemaal voorbij tijdens de show van Noam Vazana. De jarenlang in Nijmegen (iedere Nijmegenaar weet dit) wonende Nina Simone staat centraal in het programma van de singer-songwriter. Ze vertelt het levensverhaal van de bekende zangeres, die geboren werd als Eunice Kathleen Waymon. Vazana zingt, spiegelt en bewondert. Tijdens het optreden benadrukt ze wie Nina Simone was en waarom haar muziek geliefd werd bij het grote publiek.
‘Nani’ Noam Vazana is een van de weinige zangeressen ter wereld die nieuwe liedjes schrijft en componeert in het Ladino. Deze taal ligt dicht bij het Spaans en werd in de vijftiende eeuw gesproken door de Joodse bevolking van Spanje. Vandaag de dag zijn er naar verluid minder dan 60.000 sprekers. Nani vangt de geest van de oude, matriarchale cultuur en stuwt deze onze eeuw in met teksten over migratie, gender en empowerment van vrouwen. Haar nieuwe album Ke Haber klinkt rauw en magisch, met zachte koorachtige trombones, flamencogitaren en Arabische percussie.
Noam Vazana werd geboren in Israël en verhuisde veertien jaar geleden naar Nederland, waar ze zich vestigde in Amsterdam. Haar muziek klinkt niet traditioneel, maar weerspiegelt de tijd waarin we leven en weet een bijna verdwenen cultuur weer relevant te maken. Oude teksten over geslachtsverandering, ontrouw en zelfs homo-erotische poëzie geschreven door rabbijnen in de middeleeuwen naast eigen teksten over vrouwen tegen de achtergrond van gearrangeerde huwelijken, het geloof in magie en feeën, bijvoorbeeld. Enerzijds botst het, maar anderzijds vult het elkaar wonderwel aan.